Delirdim Şiiri - Serhat Fidan

Gün doğdu
hayat yeniden
Yeniden doğurdu beni
O doğurgan
Kadınların birinde doğdum

Yaşadım
sendeledim ilk önce
Acılar ağır geldi
Delirdim
Ruhum bedenimden koparken
Güldüm
Ağlayacak halibe ağıt yakmam gerekiyor Ken
Tükendim
Zaman gibi
Gün gibi
Hayatlar gibi tükendim

Geçmiyor zaman
Zalimlerin doğumunda durdu
Umut verenlerin
Yalancıların
İhanetleri ortasında
Ben bay yalnızlık
Yeniden yeniden doğdum

Başlarda güneşin gölgesinde gizlendim
Sonrada ayın yakan ışığında durdum
Yıldızların sonmesine kadar bekledim
Ve firar etti ruhum

Delirdim ruhum koptu bedenimden
İçi boş bakışlar ile baktım baktım
İnsan oğlunun ölümlerine
İhanetlerine üzüntülerine
Bugün delirdim
Avuçlarım da umut
Düşüncelerim de ümit var