Delip Geçmiş Olsun Bekîr Efendi

Büyük geçmiş olsun Bekîrefendi
Önce yüce selâmına vesselâm
Vakti merhun gelir dağıtır bendi
Acısına elemine vesselâm

Hakkını helâl et hiç belli olmaz
Sağ ölür ölecek denilen ölmez
Ebedî vatana gidenler gelmez
Ervâhların âlemine vesselâm

Damat Âdem gelin ise Havva’dır
Bu davâ İlâhi kutlu dâvâdır
Memnû ağaç dünyâ için duâdır
Üçyüz yıllık elemine vesselâm

Kutupların, güneyinden, guzundan
Yüce dağın yokuşundan, düzünden
Fâni dünyâ denen arzın yüzünden
Ehli küfrü silenine vesselâm

Akıla muhâldir kaderin fendi
Müsâfîr Melekül mevtin ta kendi
Kutsal emâneti al da gel dendi
Ebediyet âlemine vesselâm

Zamanını mahdut kılmış fenânın
Göçmesi mukadder kargas binânın
Bu kahpe dünyâyı benim sananın
Yol şaşırtan belâmına vesselâm

Bekrî Mustafayı Deli Dumrul’u
Kör yusufun oğlu Ayvaz kumrulu
Bolu da beğ olan yamrı, yumrulu
Çamlıbelde kalanına vesselâm

Nemrudun nârında İbrâhim güle
Bülbülde Eyyûbün çektiği çile?
Mazlum saîd Hâbil doğrusu ile
Âsî Kâbil yalanına vesselâm

Kaderi İlâhi tecellisiyle
Muhabbeti melekül mevt sesiyle
Gök kuşağı süsünün hevesiyle
Şebi aruz, bilenine vesselâm

Sende gideceksin bunda İSLÂMİ
Yolcuyu mükedder eyleyen demi
Dokuz Yüz Elli yıl seyretse gemi
Bizi bekler olanına vesselâm