Ustasının ustasının yanında Delioğlan çalışırken ikindi ezanıyla bir erkek bir kadın gelir çalıştığı yere biz neyiz derler delioğlanla ustasına delioğlan insan der hayır derler delioğlan sırasıyla kul peygamber ermiş eren alim imam melaike peri der hiçbiri der gelenler bizim kim olduğumuzu insan olan bilir derler bizi çöz derler amel niyete bağlı derler ezandan sonra giderler delioğlan ustası uğraşır yirmi yıl ustası ölür çözemeden delioğlan yirmi yedi yıl sonra çözer gelenler adem hava dır insanur dur insanurullahdırlar
Karamecnun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta