Delinin Yakarışı Şiiri - Ali Arslan

''Bilgenin kalbi kederin durağıdır; delilerin kalbi ise neşenin.”
Desiderius Erasmus
Deliliğe Övgü, Ecclesiastes

Kurumuş kekik dallarının,
elimize yüzümüze bulaşan kokusuyla,
ağlatır dururuz geceyi hüzünlendirerek.

Birazdan Ay ışığında yıkanan bir peri,
çıplak memelerinden dökülecek balı cömertçe sunacaktır;
yontulmuş taşın
sanata soyunmuş ellerine.

Sabahları çok erken kalkarlar bu ülkenin mezar kazıcıları;
daha işe başlamadan,
elleri kelepçeli bir delinin,
son sözleri kazınacaktır dikdörtgen bir mermere:

‘Bal aklımı aldı
Aklımsa,
Yontulan memeleri yaladı’