Delinin Sitemi... Şiiri - Ahmet Levent Ay

Sitemlerin hep bana mı? Yok mu başka telaşın?
Kadavralar ortasında, yeşermeye bu sevda,
Anlaşılır gibi değil, söyle anlaşılmazım!
Bir gidişe değil mi, var olmaya merhaba…

Sen de çözemediysen, yaz tahtaya o zaman.
Zaten binler problem sıra olmuş, dizilmiş.
Seni “insan” dediğin şu çarklarda ezilmiş.
Bir kürekte sen atarsan gömülecek o zaman.
Bizden arta kalanlar bir garibe verilmiş.
Bizden arta kalanlar, konuşabilir bir hayvan.

Sanma ben de aynıyım, biraz huyum değişti.
Yalanlarımın boyu, kaç minare devirdi.
Sahteymiş duygularım, ne de çabuk yetişti.
Meğer aptallığımmış “aşk” diye beni yakan.

Açtım şimdi zihnimi, hayalimden öteye…
Bir benim hayalim yok, zamanın da hükmü var.
Bir salağı daha yaz, namussuz çeteleye.
Beni bıraktın fakat, aşkının tesiri var.
Dudaklarım kapansın, ismini de andı, yar!