Delinin Hatıra Defteri ve İçinde Hiç Geç ...

“Hep bir kuş kanadında gelip gittin
Bir imkansızlık okudu dudakların
Gözlerimin dilinden…”

Ve gözlerimin İçinde biraz sessizlik var
Biraz, ağlamak yerine uzaklara bakmışlık
Biraz,
“Biraz” var,
(kirazın olmamışına densin bence)
Ne güzel olurdu değil mi?

“Bahar geldi yeşeriyor birazlar
Yarimin kulaklarına taksam kirazlar”

Gibi yeni uyaklarımız olsa
Ben dalsam yine bir “şose, dutluk, asfalt “dolmuşuna
Ki ben dalsam dalsam hüzne dalarım,
Hüzün de bir denizdir, hem de Turuncu deniz
Sen ne renk elbise giyersen o renk deniz
Sonra bil bakim…aşık olurum
Herkes oluyorsa ben de olurum
Hem ben iyi aşık olurum
Böyle ezgin, böyle yaşlı, böyle masum olurum

Olmayacak şey değil aslında
Önce ben aşık olurum, ardından sen gelirsin
Yarım bırakıp gelirsin bir masalı
(O yüzden anneleri ölüdür “hansel ile gratelin”)
Masal bu ya, gözlerin de gelirler
Ben oturup gözlerinin karşısına
Buluttan yağmuru ummak kadar doğal bir biçimde
Ummadık şeyler umarım gözlerinden sonra
Mesela bir kent umarım, sırılsıklam
Saçların olsun umarım, seçim konvoyları kadar uzun
(Kovboyları ummam, ama onlar da gelir)
Bir sır umarım bilmem kim bilir
Kalbine kaç kulaç iple inilir…?

Demedim ya,
Önce kuşlar gelmişti,
Çiçek renginde kuşlar
İşte o kuşlar kadar sen gelmiştin
Ortalık dağınıktı, Bu aşka yeni taşınmıştım
Bir yıllık kaparosunu ödemiş
Yeniden dayayıp döşemiştim
Begonviller ekmiştim balkonuna
Karanfiller saksılar eski pikaplar almıştım…
Sen gelmiştin,
Ve sendin gördüklerin
Kulaklarının bu kadar güzel olduğunu ilk kez görüyordun
“kulaklarım” diyordun ne güzelmiş
Gözlerim diyordun,
-Bunlar mı? diyordun istediklerin
-Al, diyordun atıyordun yüzüme

gözlerin diyordum…
biraz daha kalsana…

kalmıyordun biraz daha
sonra, evim başıma yıkılıyordu
kaparom yanıyor, begonviller soluyor
karanfiller, saksılar ve pikaplar seni çalıyordu
(taş pikaplar, toş pikaplar, tuş pikaplar)
evim başıma yıkılyordu
sen bir iç rüyadan bizim rüyayı izliyordun
sürükleniyorduk,
nükleer, tusunmai ve deprem yemiş japonya vatandaşı kadar felaketzede oluyorduk
Ve sizin rüyaya iltica ediyorduk
(bu siz biz olayı nerden çıktı bende anlamadım)
Sizin rüya, demokratik bir ülkeydi
Demokratikti ama demoydu
Tam sürümü alacak gücü yokmuştu devletinizin
Ben kalbimi bozduruyordum
Ödüyordum, üstün bana kalıyordu
Sonra üstünü alıp, üstüne de beni ekleyip
İkimizden bir uçurtma yapıyordum
İpini de kiraz ağacına bağlıyordum

“yüreğim bir uçurtma
İster uçurt, ister uçurtma”