Delinin günlüğünden...6...diyet

kapanıyor
toprağın bağrındaki izler
karıncalar yolunu kaybetmiş
alın çizgimde yürüyorlar
seferden dönen kervan gibi

içimden bir şeyler gidiyor
belli belirsiz eksiliyorum
dışarıdan anlaşılmasa da
bunu ben biliyorum
damla damla kan
lokma lokma et
hepsinin ağzında
paylarına düşen diyet

bu kadar aç değildi karıncalar
yoksa ömrümü kemiren zaman mı aç
bilmem ki bu aceleleri niye
acaba
yaşarken bitirmek mi amaç

nasılsa bir gün düşeceğim toprağa
senden önce karıncalar gelecek kabrime

öldüğümde
kimine düğün bayram olacak
kimi de üzülecek
sadece
sevdiklerime
yetim anılar kalacak