Ey fâni sevgili!
Sana tâlip oldum, nâsip nâr imiş,
Yanıp kora döndüm külüm delilim;
Ağlarım sebebim gel gör yâr imiş,
Gözlerimden akan selim delilim..
Yeter, alma daha gönlüm âhını,
İndirir âheste bir gün Şâh'ını,
Duymak ister miyim inan vâhını?
Sen sen diye atan solum delilim..
Mahkum ettin beni Aşkın közüne,
Kurbân olam yârim senin özüne,
Kulak tıkamışım herkes sözüne,
Sensiz geçen bunca yılım delilim..
Hayata gelmişsem sen idin kârım,
Dünyada elmastan değerli varım,
Hele sende bir sen var ki O yârım,
Virâne, perişân hâlim delilim..
Kendi rengine yâr beni bularsın,
Anladım nefsime tek sen yularsın,
Sensin Aşk pınarım dâim sularsın,
Doyasıya kanan dilim delilim..
Sâyende kendime kendim ödevdim,
Tutuşturdun yârim sanki alevdim,
Adem der cânımdan bile çok sevdim,
Sağken inanman da ölüm delilim...
Kayıt Tarihi : 31.1.2017 09:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bana namaz kılmayı değil, niçinini öğret; bunun cevabını bilirsem, zâten hiçbirşey önümde duramaz..
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/31/delilim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!