Delilik Yaptı Deli Şiiri - Ömer Dalman

Aslında ağza alınmayacak lafları saklayan benliğinde
içerikleri en midelere fena gelenine bile dayanan
zaman zaman ölçüleri de hepten kaçıran
düzgün duruşlu bir deliyim.
bu yüzden genelde iş yerimizdeki öğle yemeklerinde
kendi depresifliğime uygun kardeşlerle birlikte olurum.

onlar benim ani devreye giren fazla coşkulu el-kol hareketlerimi
ses tonumda ortaya çıkan garip karakterleri
ve dengesini yitirmiş sosyo-seksüel konularımı yadırgamazlar.

ama geçtiğimiz Cuma günü böyle olmadı.
bir delilik yaptım ve
kendimin aksine
hayatlarındaki her tavır ve düşünüş sistemini
toplumsal normalliğe göre yapılandırmış 3 kişi ile yemek yedim!

eee delinin de deliliği herhalde
normal birşeyler yapmaktır ha?
ben de böylece biraz aklımı başıma getirdim.
kendimi insan gibi hissettim
yiyen, içen, sevişen, uyuyan...

yemek arası boyunca izlediğim tek delilikleri
bütün erkekler aleminin ortak bakış noktası olan
”oh anam-yardın beni” muhabbetleriydi plaza kızlarına bakarken.
diğer yandan konular suyunu çekmiş
deniz seviyelerinde, az rüzgarlı havalarda seyrediyordu.

etrafta kızdan bol ne var? O da delilik mi yani? !
nette kadından, etten bol ne var ya da? ..

karar verdim
bir daha bu deli halimle
kolay kolay böyle bir delilik yapmayacağım.

(Eylül 2006)