Delilik Şiiri - Cihan Tarık Acandeğir 2

Bir hüzün ilmeği atmış yine
Devamı çorap söküğü gibi gelecek elbet
Bir bulutun ardına yaslanır gibi
Otuz yaşında yaşlanır gibi
Hissediyorum o siyahlığı grisinden henüz
Tüm renklerimi gülüşlerine, bir kuşun ötüşüne
Esmerliğini güneşe, Yarın ve bugüne..
Gidişlerini özgürlüğüne bağladığım
Dar ağacında sallanan idam ipim boynumda
Bir iskemlede oturan adamın ellerine bakıyorum
Bulutların örttüğü gün şapkasının ardında
İçim bi tuhaflaşıyor
Nefes almak yaşamaksa;
Ölüyor gibi hissetmek ne kadar kolay acıyla…
Gözlerimi açıp usulca etrafa bakıyorum;
Bir sade kahve suyu dudaklarına değerken yaşamanın
Öylesine hoş eserken meltem;
Sırtımı bir ağaca dayamışım,
Az sonra ölecek olan.
Ben o güzel çiçeklerimi onunla döküp
Sonra yeniden toprak olacağım inandıklarımla.
Omzunu bir uzatsa toprak,
Öyle bir güzel sularım ki kuraklığını..
Ve o ağlayan çocukluğumla oynadığım oyunları da
Havanın kararması için sislenmeli güzelliğin
Manevi duygularımın karmaşasında batıyor güneşim..
Kuşların uğultusunda mahşeri kalabalık
Balıkların ağıtlarında son tekne dönüyor geri
Bir sen yoksun dönenlerin kervanında
Bir sen kaldın gelmeyen
Tüm suretler bundan şeytani sanırım
Herkesi yok eden şimdilerde,
Hepsi arkandan ağlasın diye
Binlerce ben var içimde seni türlü türlü seven
Hepimizin ortak dertleri içinde
Toplumsal bir mesele bu kendi içselliğimde
Sen gelmeyince ağaşların da ölmesi gerekecek
Yağmur bulutum…
Çehrem çok kirlendi sanırım
Yoksa bu sanrılar Tanrı denemesi olmasa gerek.

Dudağımda ıssız bir çığlık, sessiz.
Bağırıyorum bir dağın zirvesinde
Sesim yankılanıyor usulca yalnızlığa
Böylesine bir yüksekten böylesi bir alçaklık umulmaz
Hiç beklemezdim düşerken ben birinden gülmeyi
Marmara’yı görüyorum beşinci kat semalarında
Gülüyoruz çocukça bir sevecenlikle
Az ötede zemin beliriyor yüksekten bakınca
Dalgakıranları da almış yanına
Gözlerimde yaş da var, kırışmışım
Sözlerimde yas da var, vurulmuşum
Biraz ötesinde ayın sonrasında Evren.
Orada bir resim uçuşan yağmura karışmış hayallerimle
Yer gök şu bedenimde
Her şey ardında şimdi
Soluk alıyorum korkmuş hayvanlar gibi
İşkenceye maruz kalan bir mahkum haykırıyor;
Gözleri soluk alışverişime kapılmış;
Özgürlük!
Özgürlük diyorlar sana, ülkünün adı buysa..
Sana geliyorum bekle özgürlüğüm
Düşerken parmaklarımdan ellerin
Sustum böylesi bi delilikle..