“Ve bulmak bir delilik, delirmemek için…”
Delilik neydi? Kendi kendine konuşmak! Hezeyanlar! Halüsinasyonlar! Çılgınlık! Bağırma! Saldırganlık! Sahi delilik neydi?
Yoksa bir belediye bankını bir kadına benzetmek ve konuşmak… Konuşmak… Konuşmak mıydı? Mesela kendinden kendine *kerçli kerçli konuşmak! Ve duymak kendini, kendinden…
Denizin eteğinde rujunu yeni tazelemiş bir bank. O bankta martini içmek!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta