Delilik Şiiri - Yusuf Işık 3

DELİLİK

içimdeki gece sökülürken
güdük düşlerimin
çıkmaz sokaklarında
cılız bir ışık yükselir
deliliğin eşiğini
çoktan geçmiş
sapan taşının
asi gerginliğindeyken
soğuya soğuya
uyuşturduğum
gamsız sızılarım
sabahı unutan güneşi
bekleye bekleye
telaşa dururlar
çok zaman
gür yaprakların
ardına sakladığım
bilinçli suçlarım
eskimiş şakalara bile
güler olurlar
yaşıyor muyum
kimliksiz rüyalarda mıyım
çimdikleniyorum
ama sonuç sıfır
neden denizin yüzü
kırış kırış ki bu gün
çok mu yaşadı
çok mu yaşlandı
bu koyu grilik
bu karanlıklar da nesi
neden kimsenin
yüzü gülmüyor
nedir bu üzerimde ki
saf beyaz giyitler..19.06.2013