Deliliğin Söylettiği Şiiri - Arife Kalender

Bir kitabın emirleriydi, yetmedi
bağlanan kollar, biçimlenen arzu
hırsızlığa başladım, zinaya ve belaya
böyle başladı yamuk ve kırık çizgiler

bir avmışım orman kuytularında
ya da derede sazan, arının dadandığı üzüm
payıma düşen kitabın yazdığından fazlaymış
ah, amirini tanıyamadığım emirler
deliliğin söylettiği sözcükler

ağaç dalları arasından göklere baktım
bulut oyunlarıdır keder
yağar bazen geçer gider
öyle bir yere geldim ki şimdi
her şey bir oyunmuş meğer

her şey bir oyunmuş meğer
hormon zorbalığı, ten çılgınlığı
sevgilim birer böcekmişiz aslında
sopalarla yürüyüş yolu değiştirilen

bir kitabın emirleriydi okuduğum
dibe vurdum, yüze çıktım, kurtuldum
turnaydım yükseklerde, kanatlarım uçma yorgunu
geçtim kitaplardan, harfe semah durdum
harfe semah durdum

kitaptan çıkalı çok olmuştu
her şey harfti, Tanrı harf
ruhum emirlere uymadı, biçimsizdi gövdem
sesin soluğu, özgürlüğün ıslığıydı duyduğum