Deliliğin mührü Şiiri - Kelebeğin Düşü

Şairliğe sebeptir aşka âşık oluşun
Şiirlerin öznesidir her yanına tutku sürmüşlüğün
Tüm kâğıt kalem birlikteliğimin yegane sebebi
Aşkın ete kemiğe bürünmüş hali
Ruhumun en derin anaforundaki eşsizliğim

Elleri yedi cennetin çiçeği
Pandoranın kutusundaki eflatun gizemim
Ve dahi sevincimin biricik övüncü
Ve dahi karanlığıma gülüşüyle ışık hüzmesi doğuranım

Sen ki benim bermuda üçgenim
Kaybolmuşluğumun pusulası tüm şiirlerin
Izi bilinmez bir yol yürüdüğüm gözlerin
Ayak basılmamış tek kutsal topraktır şimdi kirpiklerin

Ümitsiz vakamın son çaresi
Dört yapraklı yoncanın tatlış uğuru
Çöl gülünün nirvana değeri
Hayalimin karadenizi , yeşil durağım
Huzurumun sonsuz mavisi, hurma gözlüm
Lezzeti damak çatlatan yasak elmam

Say ki gönlümün vip odası emrine amade
Gör ki gönül evimde sen yoksan misafirim ruhuma
Varsayalım ki ben kimsesizsem sen ıssızlığıma nokta koyan herşeyimsin

Ve vurgunsam kalbimin duvarlarında yankılanan gülüşüne bundan sanane
Hastaysam ve tek şifam zehr-i balınsa bundan banane
Hatta ben aşka ve tutkuya kopmaz halatlarla bağliysam
Ve yanmışsam , cehemmenime günahımsan
Sapmışsam , susmayan vicdanımsan
Ateşsem , külü soğumayan tutkumsan
Imansam , inancımın kutsalıysan
Hep böyleysem ve bir parça deliysem bundan kimene...