Ve bir gün benim deli olduğumu anladılar. Gözlerimdeki ateşi fark ettiler, düşlerimin sonsuz maviliğinde kaybolduklarını gördüler. Sözlerimdeki coşkuyu anlamaya başladılar, delice sevdaların dansını izlediler. Ne zaman mı anladılar? Belki bir yıldız kayarken, belki bir gülüşte, belki de bir rüzgarın melodisinde. Delilik dedikleri belki de sıradanlıktan kaçışın ta kendisiydi. Ama ben yine de deli olduğumu bilmiyorum, çünkü düşlerimdeki gerçeklik bambaşka bir dünyada saklı.
(Ahsar Zerefşan/ Denemeler - Haziran 2024)
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta