Deliliğe Meyilli Şiiri - Muhammet Üresin

Ne zor şimdi yeniden ayağa kalkmak ve hiç bir şey olmamış gibi devam etmek
Usul usul kor bilirim ayrılık yavaşlatılmış bir ölüm kolay değil yenmek
Ruhum yorgun külçe gibi ağırlaştı dilim suskun ki bir şey de yok söylenecek
Tutunuyor işte kalbim kalanlara beklerim ki gün gelecek iyileşecek

Eğilip bükülmem ki ben asla yokluğunda dimdik ayakta kalırım sanmıştım
Neyimsin ki sen sonuçta yalnız geldim ben bu hayata dedim sensiz de yaşarım
Teyit ediyor ki bugün şu halim gün gibi ortada ne kadar da yanılmışım

Elini çekmeseydin üstümden sen bakmasaydın benim saçma sapan sözlerime
Meyillidir bir yanım hep deliliğe onu da alsaydın birazcık göz önüne
Etkilememiş hiç seni bensizlik oysa ki sensizlik bir vurgundu bir zelzele
Laf dinlemez o yürek gitti şimdi af dileyen bir çocuk duruyor tam önünde