Sokaklarda deliler
Akıllılar ev kuşu
Vaaz verir camide
Mahallenin berduşu…
Boş/bakanın birisi
Makarna tarif etmiş
Boş gezenin kalfası
Onu arif zannetmiş..…
Büyük büyük deliler
Oturmuş koltuklara
Yer kapmaca oynarken
Yer kalmamış saf’lara…
Bir deli dama çıkmış
Otobüsü bekliyor
Otobüs eve girmiş
Şoför dalmış raf ' lara...
Cenazeye davulcu
Çağırınca imamı
Cemaat aşka gelmiş
Tabuta asmış takı
Doktorlara reçete
Dağıtıyor bir deli
Eczacıya peçete
Veriyor mahalleli..
Kadının oğlu olmuş
Çekmiş ide koparmış
Kızlar yolmuş oğlanı
Herkeste bakakalmış…
Bizim evde deli çoktu
Bir akıllı ben idim
Aklımın yeri yoktu
Balığıma yedirdim..
Balığın karnı şişti
Kavanozdan su taştı
Damlalar yola düştü
Seller dağları aştı…
Telef oldu koyunlar
Çobanlar buna şaştı
İnekleri Kırktılar
Tavuklar dağa kaçtı..
Bi sen kaldın etrafta
Çok akıllı bildiğim
Seni de kedi kaptı
Peynirine yandığım…
Kayıt Tarihi : 16.1.2005 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (4)