Aynı şarkı aynı hüznün armasıdır
Aynı gülümsemenin tomurcuk açan dalı
Yuvasını kaybetmez yuvaya emek veren kuş
Aynı fırtınada yitirse bile bulutlarını
Hep aynı şarkıda dindirir kavgada öfkesini.
Uzun bir yolculuktan geliyoruz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta