DeLiLeR GiBi Şiiri - Oğuz Düzgün

Deliler gibi
Dolaşıyorum
Sokaklarında şehrin
Zülüflerine
Dolanıyorum
Deliler gibi

Hafakanlar tırmalıyor
Beynimi
Vurmamak için
Öz benliğimi
Deliler gibi
Çıldırıyorum

Bir gün değil
İki gün değil
Her saniyesinde ömrümün
Ölümsüz adını
Deliler gibi
Sayıklıyorum

Bir buz dağına
Tırmanıyorum
Düşmemek için
Tırnaklarımla
Göz yaşlarıma
Deliler gibi
Tutunuyorum

Deliler gibi
Soluyorum seni
Yüreğime
Çekiyorum
Unutma
Bu senden hikâyeyi
Vakt-i ecele kadar
Deliler gibi
Yazıyorum

Sokaklar sessiz
Bense çıldırmadayım
Fenere doğru
Akmadayım
Bu aşk yüzünden
Tüm ömrümü
Yakmadayım
Senden bir hayali
Beynime
Deliler gibi
Çakmadayım

Kâbe gibi
Kapkara gözlerin
Yüreğini
Dönüyorum
Bir Taif taşlaması
Değmesin diye
Vücuduna
Sevgimden
Bir duvar örüyorum
Seni sevdiğimi
Mızraklara
Ve oklara
Deliler gibi
Söylüyorum
Deliler gibi
Ey sevgili
Seni
Deliler gibi
Seviyorum