Madem iştırakın bitti bu aşkta, başta ben olmak üzere bütün delilleri yak!
Kurtartma beni bana!
Kaçırttırma ve bağırttırma da hatta!
Dilimi kes mesela, ayaklarımı kır.
Ellerimi arkadan bağla.
Puslu gözlerimin başında dur, ve vur!
Çukur çukur çıkart gözlerimi tırnaklarınla.
Sağır kulaklarıma yaklaş ve bağır, tiz sesinin notalarını.
Eslerinde bile tizsin sesin.
Yüzüme de vursun nefesin.
Boş yakınmalarından anlaşılmıştı zaten, ayrılığın yakınlığı.
Sen sesini yükselttikçe haklı olunur sanırdın,
Ben yakınmaya başlayan kadının gideceğini bilirdim.
Unutmadan hatırlatayım;
Hatırlaman için beni bazan,
Sana Selam olsun, her ezan.
Ismail Kılınçaslan
Ismail KılınçaslanKayıt Tarihi : 13.12.2011 04:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ismail Kılınçaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/13/delil-yeterliligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!