Delikızın Hikayesi Şiiri - Canan Üçer

.....Okuyacak bu kız,
......Hele bir büyüsün
......Ne canlar yakacak....
Çocuktum, çocukluğumu
Gergefe işlemişlerdi.
Dörtte üçü rasyoneldi
Gerisi bulutlu...............
.....Mahallenin erkeklerini
Döverdim, kuytuluklarda.
Delikıza çıkmıştı adım
Korunmaya özlemim buydu
Belki de.
Beni kimse kovalamadı ki.
.............................................
Sonra büyüdüm, ranzalar üzerinde
Yorganı çekersin, genzine kadar
Geceye meydan okursun ya hani
Sessiz çığlıklar büyüttüm
Çığlıklarımı duyan olmadı ki..
Gençliğimi, çelik dolaplarda büyüttüm
En sevdiğim yerdi, koğuş hamamı
Ağlarken, duyulmazdı sesim
Ağla anam, sende ağla
Pis kurnalarda, akpaktı ellerim.
....................................................
Sonrası, kahpeceydi.
Filmler koptu gözlerimin önünde
Maraşal yolundan geçerken
Sabahın mor kuytuluklarında
Kovalandım......bu sefer ben.
Yüzümde bombalar patladı anne
Gardiyanlar nefeslerini bırakıp
Sorguya çektiler tenimi.
Ah anam, ağla halime
Kasıklarıma kuşlar yuva yaptı.
Camların sırlarında eridim anne
Sevdim, seveceğim derken
Ciğerimi piç ettiler.
Şimdi, ölü adamlar çiziyorum
Tuvallere.
Kaç adam öldürdüm ben anne
Her bir gardiyana kaç kişi
Tenimi bana geri versinler
Versinler diye.
Artık git anne, git de söyle ona
Mazgal deliğinden sevsin beni
Ben yaralı bir kuş, uçmayı unutmuş
Ama anne, söyle ona
Böyle delice sevmeseydim onu
Kim sevecekti ki..........
Kırdılar kalemi mi anne
Bir şiirdim,,,bitti................