Delikanlı Yürek Şiiri - Yurdagül Özay

Hey sevdiğim hey
Doğrudur yanardağları mekân tuttuğum
Tutuşmuş bir kez kalbimdeki ateş
Yaşanmamış bir gün gibi görmüşüm seni
Bu yoksul bu tutsak gönülde
Şu şaşkın solukta
Tatlı bir sızı olduğun doğrudur

Doğrudur ama
Tez gelip geçen baharlar bana göre değildir
Kında kılıç namluda kurşun gibi
Yüreğin yeri ucuz sevdalar değildir
O yürek ki eriyecekse
Delikanlı bir yürekte erimeli
Bükülecekse kadir kıymet bilene bükülmeli
Sevdiği kadar da sevilmeli

Bakma yüreğimin yangınına
Can evinden ayrı düşer de
Düşmez vefasızın kucağına
Boşuna taşımam ben dağlarımın sabrını
Manasız sevdalara beyhude düşmem
Seviyorum dediysem Allah’ına kadardır
Ölüm dahi uğruna
Sanma ki zordur sevdiğim zordur
Çöle rahmet umutsuza umut olacaksan gel
Gel gel ama
Sevildiğin gibi seveceksen gel.

Yalan değil gözlerimde
Yanık bir sevdanın kokusu olduğu
Yalan değil engin bir çığlık gibi
Gün gün büyüdüğün dudaklarımda
Can lezzetiyle akarsın gün olur ki damarlarımda
Ama yine de bana göre değil
El pençe durup aman dilemek
Bana göre değil
Kul köle olup merhamet beklemek

Büyülü efsunlu gecelerim olmalı seninle
Tutkusu benzersiz düşlerim olmalı
Ötelerden kopup gelen
Derinlerde hep derinlerde biriken sevdama eş olmalı

Hasretle baktıracaksan
Yıldızların dibindeki heybetine
Ardına düşürüp yollayacaksan
Gönül gurbetine
Kapatırım senden yana bütün geçitlerimi
Buz dağlarına çeviririm öfkemi
Güneş olsan bile eritemezsin
Öyle bir kaybolurum ki gözlerinde
Issızlığımın derinlerine giremezsin
Çöle rahmet umutsuza umut olacaksan gel
Gel ama
Sevildiğin gibi seveceksen gel.