' Delikanlı Yüreğim Şiiri - Sevim Yakıcı

Beden cana misafir, can bedende emanet,
Sevda muhtevasını libas diye kuşandık,
Kemliklerden arındık, silindi enâniyyet,
Fitilsiz kandillerde aşkın narıyla yandık!

Efsunlandı sevdanla delikanlı yüreğim,
Sivri dilli kılıçla yarıldı kıldan ince,
Aşkın ummanlarında bir zerreydi ereğim,
Serabı tutuşturdu gönlüme sen girince!

Son bakışla inledi delişmen duygularım,
Bitimsiz merdivende yorulan adımlardı,
Bir çift ela nazardan sızarken kaygılarım,
Dudağının ucunda düğümlü adım vardı.

Biliyorum çok zordu severken böyle derin,
Göndermek cinayetti muazzez sevgiliyi,
Nasıl inkâr etmiştin mühürlüyken kaderin
Nasılda yok saymıştın sevdiğin bu deliyi

Kalbimi hançerlerken işittiğim azarlar,
Cemalin haykırmıştı ruhunda ikilemi
Direncimden vazgeçtim silindikçe nazarlar,
Anlamadım bu neydi, muhabbet mi, çile mi?

Bakmaya kıyamazken muhannet çaldı benden,
Yitik hazinem oldu sevdadan kaçan gönül,
Sisli dağ başlarında meçhulü sardı beden,
Mutluluğu katletti cehennemden sarkan tül!

Mesafeler uzadı öne çıkınca gurur,
Tünedi yarasalar kalplerin kapısına,
Kırıldıkça umutlar kaşını çattı sürur,
Hoyrat eller uzandı sevdanın tapusuna!

Dediler ki; vuslata henüz daha çok erken,
Emanete alındı en görkemli niyetim,
Yüreğimdeki çığlık ' asla vazgeçme ' derken,
Delikanlı sevdama bir daha iman ettim!
Sevim YAKICI-

K/argülü ALMILA
Ve ben hala beklemekteyim
Son söz Mevla ' nın diyerek
Emanet duygulardan emanet mutluluklar düşleyip
Olmazları olur zannetmekteyim!

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.