Delikanlı Yaşar Aşk Şiiri - Cumhur Karaca

Sahilde dalgalar ansızın öper kumları
Kumlar suskun üstüne basıldıkça
Hangi busedir bilmezler orospudur dudakları
Pezevenktir ayaklar, taşırlar damlaları
Ne bilsin kum kime peşkeş çekiliyor

Ruhsal tacizdir görmeyenlere dalganın gelişi ve elleyişi
İspinoz kokar sular, hipnoza doyar köpükler
Aşk ağzı sulanmış bedendir kuma dalganın
Köpür köpür utanır güneş uzaktan bakınca
Ay susan tanıktır, geceye yalaka

Rüzgar prangadır elleri gümüş yalnızlıktan
Eser ansızın bir aşkı süpürmeye meyil
İçi Esattan geçen yoldur fesatça
Tunalı Hilmi sıkılgan yorgunluktan yıllara
Denizi özler bir yandan Ankara kurağında
Ayak basılsın ister kumlarına
Bilmez ki eksiktir denizi ve yoktur sahil yolları
Altında biriktirmiş anılarını, köpür köpür

Sus bu gece! dalgalı saçların esmer tenli benli güzeli
Dalgalar kendilerini çeksin aya, tacizci demir toplar
Ayağımıza takılıp kalsalar da aşk kendini yaşar istedikçe
Aşk onun adına yaşamaktır inadına ve yakılmalı cesedi
Küllerini öpmeli deniz yalvarırcasına, ki ağlamalı kumlara
Sen yine de takılma bunlara..

Bunlar ki güdümsel yalnızlıkların suratsız imrenişleri
Ne bilsinler mızraktan direnişleri Fırat suyunu
Bilmezler güneş vurmuş orkideyi apansız
Korkakça vuramamış yüreğinden zeytin dallarını
Ya sabır deyip sınarken kullarını aç kollarını
Aç yüreğimi doyuracak ellerinin dudaklarındaki kokuyu
Bitirelim artık bu korkuyu..

Korkma! Dirilt içinden geçen sevdamı yıldızlar dans ediyorken
Kayanlara inanma onlar gidenlerdir zamanında parlayan
Sönük ruhlarında ufukta kaybolanlardır; inanma onlara
Samanyolunu eşeklere yem etmedi feza
Onlara da kalmaz..

Gördün mü! Sahil puşt; denizi kendini çekiyor güya
Delikanlı yaşar aşk.. seni beni bizi..

Cumhur Karaca