Delikanlı Deniz Şiiri - Kadir Ünlü

Arkadaşımın oğluydu
Körpe kalbini ilimle yıkıyordu
Verecekti adının hakkını
Okyanus olacaktı,yağız delikanlı Deniz
Bakıyordu pencereden
Azrail çekti aşağı,esmer temiz ellerinden
Kurtulamadı ölümden
Kızgındı Ağustos,yandı anası babası kardeşi
Doymamıştı Denizlere,susuzdu toprak
Bir Deniz’i daha içecekti
Kavuştu Deniz Deniz’lere
Ruhun şad,mahşerin nur olsun
Varsın toprak Deniz’e doysun
Belki ruhun karanfil olup bitecek
Kolay mı Deniz’in yokluğuna alışmak
İnşallah yaratan
Ailesine sabır verecek
Delikanlı Deniz,sonsuzluğa huzurla yürüyecek