Delikanlı... Şiiri - Arif Tatar

Yıllar önceydi! ..
İki delikanlı...
Onlar;
Sanki bir efsaneydi...
Öylesine bahtiyar! ..

Girmişlerdi sevinçle şu kapıdan,
Geçtiler el ele tozlu yollardan,
Eriyip tükendi sisli mor dağlar,
Şimdi onlar sevimli iki ihtiyar! ..

Öyle ki hüzünlü o neyi bekler? ..
Geldi çok geçmeden o yağız gençler...

Öptüler ellerini,
Sildiler gözlerini! ..

Bil ki bugün yıllar geçti aradan,
Kalmadı hiçbir iz müzmin yaradan! ..

Yine ufuklar kızıla boyalı,
Meşhur çepkeni meçhule asalı,
Oldu kaç yıl tepeleri aşalı? ..
Şimdi de geçse o yiğit delikanlı! ..

O garip ihtiyar öyle çökmüştü;
Bekliyordu yine bir akşamüstü! ..
Çok geçmeden suya gölgeler düştü...
Tekrar gelir mi ki o delikanlı? !
Hiç var mıdır bundan güzel misali,
Aldım öteleri açan visali;

Adam gibi olmalı,
Olursa delikanlı! ..

Delikanlı olmak bir gönül işi,
Tam zamanı görmek; ulu geçmişi,
Öyle derindi o sesin gelişi! ..

Her dem filizlenen özümdeki semeresi,
Sanılmasın bu kelimelerin şiircesi,
Bir görseydim bitmeden ömrümün son gecesi;
Bilmem ki çözülür mü gizem yüklü hecesi? !

Geriye o vurgun yıllardan sonra,
Neler değişti ki hem şimdikiler;
Yüzler aynı yüzler, gülümser yüzler,
Bu gece ufuklar kapkara,
Tanyeri açmadan sakın ha gitme!
Ne olur üzülme; sen, hiç üzülme! ..
Şimdi çıkagelir o delikanlı...

Sana sözüm bilmem nasıl olmalı? ..
Görebilsem öyle bir delikanlı! ..

Adam gibi olmalı,
Olursa delikanlı! ..

(17.05.2005-Adana)

Dost Sesleri: Teşekkürler...

Gel Geç Ömür

Sağlığım yerinde şükür
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Oturdum
Çift çift gezen gençleri
Gençlere gıptayla bakan geçkinleri
Seyrettim
Bilmem ne zaman
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Ben olmayacağım
Boş boş gezen
Üretmeden tüketen
Her şeyi bildiğini söyleyen
Eşle
Evle
Tanrıyla
Kavgalaşan
Benim yokluğum
Belli olur mu
Şimdiye kadar belli oldu mu
09.04.2002

Recep Uslu