Bozkırın ortasında bir adam
Dimdik üzerinde ayaklarının,
Sessizce yalıyor yüzünü rüzgâr
Dalgalandırıyor sarı saçlarını,
Hafiften bu çelimsiz adamın.
Ortasında; kurak ıssız bozkırın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
ögretmeninizin bende saygılarımla ellerinden ve yanaklarından öpüyorum sizin gibi yüregi duygu dolu bir evladı oldugu için
yüreğine sağlık dostum...
Ve hayat küllerinden yeşerir,
Avucunda adamın.
Filiz dal olur,
Dal yaprak ve ağaç ve orman.
Yeryüzü ayağa kalkar,
Başucunda adamın.
İşte o adam,
Öğretmenim
Ve benim babam.
İbrahim Soyalar
bir duygu bundan güzel ifade edilemezdi...
ne mutlu size...ne mutlu babanıza...ne mutlu bize...
sevgiyle.
Güzeldi.
Tebrikler.
Ve hayat küllerinden yeşerir,
Avucunda adamın.
Filiz dal olur,
Dal yaprak ve ağaç ve orman.
Yeryüzü ayağa kalkar,
Başucunda adamın.
İşte o adam,
Öğretmenim
Ve benim babam...
HARIKA Elinıze yüreğınıze sağlık..
Ben de şiirin girişine yollama yapmak istiyorum önce:
'Bozkırın ortasında bir adam
Dimdik üzerinde
Ayaklarının'
Bu dizeler cahil kalabalıkların arasında her şeyden yoksun olsa da kişiliğinden ödün vermeyen bir öğretmeni anlatıyor. Ne kadar güzel...
Şair şiirin sonunda 'benim babam' diyerek, küçük çocuğun babasıyla duyduğu gururu ne güzel vermiş. Biz de o küçük çocuk oluyoruz. Biz de o öğretmeni sahipleniyoruz, o bizim de babamız oluyor.
Çok çok tebrik ediyorum.
İyi eser bırakmış baba. Emekleri boşa gidermeyen evladaı ve babaya saygılar. Sonra da şiire tebrikler. Finali harika.
Ve hayat küllerinden yeşerir,
Avucunda adamın.
Filiz dal olur,
Dal yaprak ve ağaç ve orman.
Yeryüzü ayağa kalkar,
Başucunda adamın.
İşte o adam,
Öğretmenim
Ve benim babam.
elleri öpülesi babalarımız ve öğretmenlerimizi dizelerde görmek çok güzel,gönlüne sağlık,sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta