Delik Kazan Şiiri - Mustafa Bayar

Bilmem benle derdin ne?
Ne uğraşır durursun?
Yahu tak çelmeyi feleğe,
Biraz da o kudursun?
Lakin senin gıcıklığın bana,
Ben ne yapsam kızarsın,
Anlamadım ki seni İstanbul,
Sen ne beter kazansın.
Hadi sana hodri meydan,
İyi olan kazansın!

Karıştır karıştır tütsün kazan,
Karıştır iyileri yutsun kazan.
Başlar döner,
Mideler bulanır,
Karıştıkça gözyaşıyla sulanır.
İstemem İstanbul;
Gelmesin senden rahmet,
Bırak kendi cezamı,
Kendim çekeyim bir zahmet.
Medet ya erenler, medet!
Ey kırklar yediler;
Yetişin, beni kurtarın,
Doğmamış umutlarımı yediler.

İstanbul bir derin kuyu,
Bir tuhaftır huyu suyu,
Bu kazanı kimler kurmuş?
Ateşini insan kanıyla doyurmuş.
Artık yoktur sana inancım,
Sen baştan sona yalansın,
Sakın unutma İstanbul;
Bu dünyanın düzenini bozansın.

(Hercaî)