Seni ben gönlümün tepesine koydum
Çok sıkı tutun ki düşme
Bahçeme gönlümün en değerini ektim
Asla yanlış yola gidip solma
Dostluk çukurunda ne düşmanlar kaybettim
Sende gözümden, gönlümden yüreğimden kaybolma
Gereksiz yere üzüp beni kırdın
Tekrar aynı hataya düşüp kırma
Seninle yarınlarıma bembeyaz sayfa açtım
Karanlığımın aydınlığından acılan kitabı kapama
Hasretle harmanlanmış umudumun nemi oldun
Bulutların pesine takılıp gözyaşımdan dökülme
Geceleri gökyüzüne bakarak sabahı selamlıyorum
Ay ile ayrı yöne gitme
Sabahımın güneşi, gecemin yıldızı sensin
Taaa tepeden düşerek kül ciğerimi
Rüzgar estirip delik deşik etme.
Kayıt Tarihi : 15.10.2017 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!