DeLiFiŞeK.... Şiiri - Zafer Gürayça

Bulutlar geçiyor bak!
Nazlı nazlı salınarak.
Sen uzak,ben uzak
Atsam kendimi uzanıp,
Sevgimle sana taşıyacak.
Umutsuz... selam bırak
Deyince üzgün dertlendi...
Boşandı aşkımıza sağanak...

Yağmurun sesini dinliyorum
Dudaklarım dudaklarında sanki
Camı her öpüşünde
Damlalar tüm saflığıyla
Akıp gidiyorum anılarıma kıvrımlarla.

Şimşekler çakıyor,kıskanıp ilişkimizi
Homurdanarak gümbür,gümbür
Tıpkı bizi ayıran kötüler gibi
Kıvranıyor hasetinden
Çatlıyor,çatlatıyor gökyüzünü...

Ama el hak...!
Doğuyor tanrımızın güneşi.
Aşkımız gibi pırıl,pırıl
Yakıcı sıcak keyifli
Güçlü, dokunulmaz, ateşli

Yok oluyor,tüm çirkinlik.
Bağrına gömüyor toprak ana.
Ne bulut kalıyor.ne yağmur,ne şimşek.
Sensizlik zor dön artık,üzgünüm...

Bağışla be delifişek...

16 temmuz 99
00.15