Delidir sevda bilirim Şiiri - Ahmet Coşkun

Delidir sevda bilirim

Çöl ortasında bahçe, meşakatli sevda
Bir seraptır o vaha, aşıklar aldanmaz mı
Vurur sineyi dağa, gün yüzü görmez daha
Rüzgâr esip toz duman, benz sararıp solmaz mı

Ardından kalan yâri, başmı koyar yastığa
Geceye sevdalanıp, gözün diker kuşluğa
İlaç merhem olmaz ki, yüreğinde boşluğa
Ah ettikçe kahrolup, saçlarını yolmaz mı

Neylesin seven acep, nedir bu muhasara
Derviş misali düşüp, ol diyardan diyara
Soldukça gülistanda, gül diker boş mezara
Güzel rabbim katında, mekan cennet olmaz mı

An’a sığılmaz bir ömür, sevda nelere bedel
Sıralarnır araya, dert gam dağ taşlar engel
Can parçalayan sestir, canım sevgili dön gel
Yalan dünyada seven, sevdiğine kalmaz mı

Karaahmet korkuyor, sevda gelirse başa
Nereye gitsin garip, baş vurup hangi taşa
Dostu hüzünde kalır, düşmanları temaşa
Tutulmuş taze yâre, şifasını bulmaz mı