*dELİCESİNE yAŞAMAK....*

Belki de,
Bir kelebek gibi...
O çiçek benim bu çiçek senin,
Karışmadığı hiç kimsenin..
Çayırlar, tarlalar arasında,
Pırıl pırıl ama sessizce,
Yaşamak mıdır delicesine!

Ya da bir güvercin gibi,
Uçup kalkıp oradan buraya...
Bir ufacık lokma için,
Sanki girmiş gibi sıraya,
Çırpınıp durmak mıdır
Delicesine yaşamak!

Açtığı bir yuvaya,
Boyundan büyük kırıntıları
Taşıyıp duran karınca gibi...
Çalışıp didinip sanki bir arı,
Bir içeri bir dışarı..
Çalışıp yorulmak mıdır
Delicesine yaşamak!

Ya da insanoğlunun,
Hiç ölmeyecek gibi...
Farkında değilmişcesine o acı sonun,
Gerçeği hiç görmeyecek gibi..
Bir çöpten dahi vazgeçmez iken,
Herşeyi bırakıp gitmesi midir
Delicesine yaşamak!

İster böcek, ister kuş
İsterse insanoğlu...
Hepsi bir canlı var oluş!
Sadece kendini var sayıp,
Başkalarını hiç umursamayıp,
Bilmeyip ne günah, ne de ayıp
Sadece kendisi için yaşayıp...
Gelip gitmek midir,
Delicesine yaşamak!