Delice Sevdim Şiiri - Efe Gürsoy

Bir sonbahardı son görüştüğümüzde,
Ezanlar okunuyordu İstanbul üzerinde,
Oturduğumuz mekanın önündeki dilenci birdenbire,
Bağırmaya başlamıştı, benim tek dostum içkim, sigaram diye.

Bir sevişmemiz vardı, sen gitmeden birkaç gün önce,
Dudakların alev alev yanıyor gibiydi öptüğümde,
Saçlarında bilmediğim bir baharat kokusu; hafif ve ince,
Kendimizden geçmiş, nefes nefese kalmıştık o gece.

Üsküdarda deniz dalgalı, dolmuş gibiydi hiddetle,
Kara bulutlar dolanıp durmuştu tüm gün boyu üzerimizde,
Ben hiçbir şey bilmeden gelmiştim en saf halimle,
Sen şimşekler çaktırıp artık bitti dediğinde.

Bir fırtına gibi esip gittin, kalakaldım ben de,
Kör, sağır, lâl gibi; dönmüştüm deliye,
Aslında beni hiç sevmediğini düşündükçe,
Ben de sevmedim demek isterdim ama sevdim delice...