Aşk delice,
çılgın bir ölümdür diyen çocuk
giderek büyüyen yalnızlığından
açılamayan zelzele çiçekleri
koku veremeyen papatya
verince korkusunu
sevgili yüreğinde
ince kabuğunla buldum gerçeğini
Ey çılgınca seven çocuk
doğudan doğdun,
dövmelendin.
İşaretini alnında taşıyarak
öldün binlerce kez
açtıramadan zelzele çiçeklerini...
Kayıt Tarihi : 13.10.2008 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Urfa'da bir gece ve bir sohbet...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!