Deli YüreğiM Şiiri - Vefa Karanfil

Eyy deli yüreğim,
Yine sızlanır gibisin,
Nedir derdin söyle bileyim.
Bilirsin seni severim.
Hele seni seveni,
Senden daha çok severim.

Birisini çok mu sevdin,
Eyvahhh!
Ben yine bittim.
Bilmez misin sen,
Her düştüğün aşkta,
Ben de sürüklenirim peşinden.

Severim sen gibi deliye dönerim.
O varsa yanımda ben hep iyiyim.
Her derdimin dermanı odur artık,
Yaram olur,merhem gibi sürerim.
Başım ağrırsa,ilaç gibi içerim.
Sevgisiyle gençleşir,güzelleşirim.

Gitmesiyle fırtınalar kopar içimde.
Üstüme,üstüme gelir şehir,
Sığdıramam seni bir yerlere.
Özlemi yakar,kavurur ikimizi,
Katlanamam hiç kimselere,
Uzatırım hemen sivri dilimi.

Gel be deli yüreğim.
Bu diyarlardan çekip gidelim.
Bırak sevmeyi,biraz dinlenelim.
Nasılsa aşk bizi yine bulacak.
Hani derler yaa!
Her veda,yeni bir sevda.....

Boşveeerrr! ! !
Biz o güne kadar,
Birbirimizi sevelim.
Gerçek aşkı,sevgiyi,
Bilmeyenlere öğretelim.
Biz seviliyor olsak bile,
Direnelim ve sevmeyelim...

12.11.2006
AYDIN.