Deli yanım Şiiri - Zeynep Tavukçu

-suçlu yok asla-

soyu bozukların gölgesinde kök salmaya çalışan
köyüne sığınamamış adı büyüklerin
körelmiş zihniyet kursağında kara bir lokmayım

ki atasız bozkırlarını vuran güneşten nasipleri o kadardı
ki buna da şükretmeliydi
şükretmeliydi ustasız otacıya
şükretmeliydi deli yanım
deli yarım

...

içim öfke dolu
isyanım titreyen parmaklarımda
ha aktı, ha akacak

az dur deli kızım demesem
iki adımı taşıyan ciğerim kan kusacak
-az dur! -
kan kusacak gülümseyerek
buz tutmuş gözlere
gönüllere...
yırtınacak göğüm
yırtınacak emzirdiğim göğsüm

az dur...
az dur deli yarım demesem

ve bin hayra yorup karanlığımı...
susmayı bilmesem