Deli Yakıp a) Delisin işte

Deli Yakıp

binüçyüz bilmem kaçlı
Cüce Melit’in
iri oğlu Yakıp
emmileri Aşağılı,
kendi Yukarı Tırtarlı
deliğanlı
Deli Yakıp

sanki bir sendin
karısı genç yaşta ölen
ama tek sendin
karısının ardından dövünen
göz yaşı döken
ve tekrar evlenmeyen
çoluk-çocuğuna ana-babalık eden
çeyiz yapıp
her birini evlendiren,
Deli Yakıp

dört kız iki de oğlan evlendiren
oğlu Kıbrıs Çıkartmasında; köyden
tek “sefer görev emrine” giden
iş yerinde kalmaz deyip, yılmayıp
harman kaldırırken geliniynen
kağnısı devrilen
Deli Yakıp

bir ömür çalıştı-çabaladı
bir ömür emirberliğini
ballandıra ballandıra
inceden inceye
yüz kere, bin kere anlatıp
kahretmedi feleğe
adı üstünde
delisin işte
Deli Yakıp

“-durduk yerde deli derler mi adama”
ya delikanlıdır,
ya boşvermişdir dünyaya
hele hele boyun eğmemişse,
feleğe, yoksulluğa
bir de kendini dinleyecek birisini bulmuşsa
“-valla gardşım” der çaresizliğe yanıp
del(iğ) anlı adamdır
Deli Yakıp
sen; evlenme,
dünya hep öyle kalacak sanıp
çeyizle; ever evlatlarını satıp-savıp
gençliğe, evlada el kızına inanıp
boş ver her şeye
delisin işte
Deli Yakıp

seninki dikilmeli bir heykel dikilecekse
mücadele, mücadele, mücadele
kim kalmış ki köyde;
sen de gitmişsen köyü bırakıp
delisin işte
Deli Yakıp