Adını yağmurdan alan bir sevdadır yüreğimizdeki kutsal resim
Seni özledikçe, seni sevdikçe ben, en çok deli yağışını severdim
Bütün özlemlerin sağanağı yamandır gülüm, sırılsıklamdır sevda
Bırak üşüsün ellerim, titresin yüreğim, ıslanayım deli yağmurunda.
Öfkeli sağanaklar gibi koca bir mevsim yağmanı istedim üzerime seni sevince. Bir sevgi ıslaklığı gibi vurunca yüzüme, her damlanda dolunca gönlüme ve her şafakta ürperti gibi değince tenime sevdim seni ben, yağmur gibi. Günlerime, gecelerime ve sevgi dolu yüreğime günaydınım, uçurum yalnızlığıma yürekli bir yaban gülüm, öksüz çocukluğuma el veren tek sevdiğimdin.
Yüzünün rengarenk alevvari yansımalarından dağların suyunu içerdim her sabah. Ruhumuzun ikiz mutluluklarında seller gibi akardık içimize. Bizi barındıran bu dünyada en yaman silahşörler gibi dolanır, karlı dağların su kaynaklarında azığımızı bölüşürdük. Seni sardıkça sana dönen bedenim, seni sevdikçe sana dolanan yüreğim bu acılar atlasında mutlu, mutluluk adına verdiğimiz her pozda umutlu, birbirimize yazdığımız geri dönüşü olmayan mektuplarla avuntuluyduk.
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
