Deli Sevdam Şiiri - Muhayyel Gizliay

Seni özledim yeniden.
Senli olmayı sensizlik ile yaşamak çok zor.
Haber getirdin mi giden kafileden?
Onlar habersiz giderler, sen yine de bir sor.

Adım adım adımladım Torosların eteğini.
Bir asi poz verdim Binboğa'nın arasında.
Vurdum başımı Siverek'te Halid Bin Velid Camiye.
Özlemin alnımdan bir damla eksilmedi.

Kabristanlar dolaştım yalnız başıma.
Büyüklerimin başucuna çöküp, lafladım biraz.
Fatihalarını okudum hiç bilmediğim ruhların.
Huzur buldum sessizlikte, yatasım geldi yanlarına.

Köyümün yukarı mahlesindeki musalla taşına,
Yatınca diner mi acep özlemin?
Telkin vermeye yaklaşınca imam başıma,
Feryat eder mi acep günahlardan yüreğim?

Kendimle yüzleşmekten yüzüm eskidi sevdam.
Suyum kesildi en lazım günde, bağım kurudu.
Gençliğim eksildi, sırtımda sanki Anadolu.
Kendimle cebelleşmekten, ardımdan gıybet edildi.

Senin beni bıraktığın yerde değilim belki.
Belki başucu kitabının arasında değilim.
Değilim belki gözünden sakındığın kirpiğinde.
Kirpiğine bir gün sahi yaş değerse,
Bil ki işte tam oradayım, deli sevdam.