Deli Sevdam Şiiri - Ünal Türkoğlu

Ne zaman unuttun sen o yeminleri?
Hangi rüzgar alıp götürdü o sözleri?
Gözümden akan yaş, bu son damlamdı
Sensiz geçen günler, sanki bir yalandı.
Şimdi hangi yabancı kolunda uyursun?
Söyle, benim gibi seven bulur musun?
​
İçimde bir fırtına, dışımda bir sessizlik
Bana bu acıdan başka, ne bıraktı ki sensizlik?
Her köşe başında bekler dururum seni
Bu koca şehirde bir ben varım, bir de sensizlik

Ah, benim deli sevdam!
Koptu gitti elimden, bütün bir rüyam
Şimdi yansın bütün yalanlar, sönmesin isyanım
Kalbimde bir sızı, tükendi nefesim
Ne yapsam unutamam, ne etsem silemem
Bu acı varken, sensiz gülemem.
​
Hayallerimiz kaldı, eski yağmurlara.
Oysa ben seninle, gökyüzüne bakardım
Başka bir hayat yoktu, her şeyi yakardım.
Böyle mi olmalıydı bu aşkın sonu?
Sahi, hiç mi sevmedin sen bu divaneyi?

Gecemin derdidir, güneş doğmasın.
Bu dert benim olsun, kimse duymasın.
Sadece sen bil, bende yerin ayrıydı
Oysa bana bir ömür sözün vardı

Yarım mı kalmalıydı...
Böyle mi bitmeliydi...
Ah, benim deli sevdam...