Küçükken otobüs camlarına güller çizdi çocuk,
Dedesi koymuş adını Davut.
Ve ufak deresinde çimdi köyünün.
Ürkek ve titrek sarıldı annesine,
Her şimşek çakışında gökyüzünün.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta