Uzaklarda çocuk sesi
Serinliği yalancı bir temmuz gecesinden öncede duruyorum göğe
Çimler sulanmış, yapraklarda yağmur ışığı...
Karanfilli bir çörek yemek ni güzeldi şimdi?
Yarin elinden zehir mi yoksa...
Bu arada ben hiç karanfilli çörek yemedim
Ve hiç uçurtma uçurmadım
Ve hiç doğruyu döylemedim kendime...
Kendimin yalancısı kapı komşumun dürüstü bir benle
Yaşayıp gidiyorum nereye gittiğimi bilemeden her birimiz gibi...
Uzaklarda vapur sesi
Göğe elimi uzatsam, güneşi tutacağım ısıtsın diye
Kuşlar kurumalı çünkü yoksa üşürler...
Ya karıncalar ne yaptı az önceki yağmurda sahi...
Beni düşünen biri yok gibi bu günlerde...
Şimdi uzaklarda bir rüzgar sesi
Hayattaki her oluşa uzak duran benin içindeyim hala
Şimdi bir aynaya bakmak mı güzeldi gülen gözlerimle,
Yoksa onun omzunda ağlamak mı en içten halimle...
İnsan bazan acıyı bile özlüyormuş demek
Şimdi uzaklarda kendi sesim
Yarında bir gölge gibi süzülen renksiz bana sesleniyor gibi
Ve diyor ki;
Uzaklarda kalan herşey gibisin içinde
Sen sana bu kadar uzakken
Güneşi asla tutamazsın ve üşür tüm kuşlar göğünde...
Kayıt Tarihi : 15.7.2009 19:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir delinin kaleminden...

TÜM YORUMLAR (2)