Deli Rüzgar Şiiri - Kemal Doğanay

Bu nasıl bir bela çekemez olduk,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!
Dostların yanından geçemez olduk,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Kerem yandı derler Aslı adına
Ferhat ulaşmadı Şirin tadına
Mecnun çöle düştü Leyla yadına,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Mizan terazisi kuruldu derler
Hak adına dava soruldu derler
Dalgalanan deniz duruldu derler,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Hedefi görmeden nişan alınmaz
Düğün başlamadan davul çalınmaz
Buyur edilmeyen yerde kalınmaz,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Erciyes Dağı’nda kar havası var
Hep mi boşa gelir attığımız zar
Neden anlamıyor sevdiğimiz yar,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Deli rüzgar eser yakar bağrımı
İçtiğim ilaçlar kesmez ağrımı
Bir Allah’ın kulu duymaz çağrımı,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

DOĞANAY’ım kader yüzüme gülmez
Garibin halini dostları bilmez
Gözyaşım sel oldu kimseler silmez,
Es be deli rüzgar bağrımıza es!

Kemal DOĞANAY