Deli Rüzgâr Şiiri - Mehmet Postallı

Yerde mi, gökte mi evin, ocağın?
Sahi, sen nereden çıkarsın rüzgâr?
Dağı, taşı sarar kolun kucağın;
Dünyaya fırtına ekersin rüzgâr

Kimi lodos dedi, kimi kabayel
Tımarlı saçları savurun tel tel
Varlıkları kavrar görünmez bir el
Köklü ağaçları sökersin rüzgâr

Eser savurursun toprağı, kumu
Denizlerde çıkarırsın hortumu
Safha safha artırırsın hücumu
Muhkem çatıları yıkarsın rüzgâr

Öfken dalga dalga ovayı bürür
Birçok nesne, yolu, seninle yürür
Gizli bir güç iter, çeker götürür
Alır köşe, bucak sokarsın rüzgâr

Bazen olur deli deli esersin
Yolcuların yollarını kesersin
Lâzım olduğunda gelmez küsersin
Yazın cayır cayır yakarsın rüzgâr

Kudretli Mevla”dan her hareketin
Bir takvime göre günün, saatin
Sensin müjdecisi karın, rahmetin
Susuz topraklara dökersin rüzgâr

Gökyüzünde bulutları koşturun
Deryalarda dalgaları coşturun
Aldığın görevle çalışın durun
Diyardan diyara akarsın rüzgâr.

2015