Deli olmayabilirim, ama divane olduğum kesin...
İnce bir çizgidir senle aramıza giren,
Aynı nefretle aşk gibi...
Düz çizgidir aslında hayat sağı,mutluluk solu acı,
Ben hiç bir zaman sağ tarafa düşemedim...
Hep solum sana ağır bastı ve çizgi hep önümde ikiye kırıldı...
O yüzden solumdan sevdim seni hep,
Hiç düşürmedim dile...
Yalnızlığım ortak oldu bana
Ama anladım ki hiç bir zaman yalnız değildim...
Ve gerçekten Allah kuluna kafi...
Kayıt Tarihi : 24.11.2013 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
her şiirin bir hikayesi vardır...
![Taha Gürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/24/deli-olmayabilirim-ama-divane-oldugum-kesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!