Deli Olmasam Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Akıllının benim kadar delisini gördün mü?
Veya yolcunun benim kadar şaşkınını,
Aşığın benim kadar zavallısını,
İnsanın benim kadar aşığını,
Bağrıyanığın benim kadar cömerdini
Ve garibin benim kadar garibini?
Bir köpek bile benim seni beklediğim kadar beklemez
Sahibini.

Parıldayan raylarda ne ararım deli olmasam,
Çisil çisil çiseleyen yağmurlar altında
Ve derin karanlıklarla kucaklaşan ıssız gecelerde?
Neden bakınıp durayım sensiz trenlere,
Soluk sarı ışıklı, yarı açık pencerelere,
Neden umayım açılan bir kapıdan çıkacağını?
Deli olmasam; neden umut edeyim
Sensiz pencerelerden bakacağını?

Rıhtımlara sensiz yanaşan gemilere az mı bakındım
Karanlık sularda bir körpe aydınlık arayarak?
Ölü gözünden yaş beklediğimi bile bile
Az mı gezdirdim bakışlarımı
Yorgun yolcuların önemsiz yüzlerinde?
Deli olmasam; geleceğine mi inanırdım
Ömrümde?

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 25-26/100)