Deli oğlan Şiiri - Hasibe Atış

Bir deli oğlan dı o..
O'nu ayak seslerinden tanırdım.
Bakışları bakışlarımda kalırdı..
nefesi içime dolardı,
Sesi sesimdi,
Kalbim de bir çiçek bahçesi vardı..
Her sabah gidişin de,ordan bir çiçek koparır;
Bin tohum eker di, yeniden yeşertmek için sevgi tomurcuklarını.
Bir deli oğlan dı o,O'na birşeyler oldu?
Kalbimdeki bahçeye artık uğramaz oldu...
Aylar geçti,yıl geçti ortalıktan kayboldu..
Bir deli oğlan dı O,dilimde ağıt oldu..
Habersizce gidişi,yalan değil bir gerçek..
Bir deli oğlan dı O,içimde çiçek çiçek...
Bilmem ki bu hayatım onsuz nasıl bitecek..
İçim umutla dolu belki bir gün gelecek..
O,bir deli oğladı,belkide gelmeyecek..
Zalimler..! insafsızlar..! O'nu benden aldılar..
Buralardan götürüp zincirlere vurdular..!
İşkence çektirdiler..! ! Saçlarını yoldular
Aylar geçti,yıl geçti o bensiz nasıl yaşar..
Şimdi aklımdan geçer o eski hatıralar..
Ona nikah yapmışlar ana, baba zoruyla..
Öğrendim ki evlenmiş bir çingene kızıyla..
Bide çocuğu olmuş,benim adımı vermiş..
Seneler sonra bir gün bana haber göderdi...
''Ben O'nu unutmadım,O unuttumu'' demiş...
Zamansız duygularım saçlarımı ağarttı..
O'nu hergün düşünmek beni ihtiyarlattı..
Bitti o mutlu günler,tükendi,azar,azar..
Bir deli oğlan dı O,şimdi kalbimde mezar...! ! !