Deli misin? Şiiri - Mehmet Karaca 2

Aşk meşk yok hikayede bu sefer
Bakmayın siz yine de ilhamı derin sevgi müziklerinde buluyorum . Ayak bastı psikolojisi miydi neydi anlamadım ama ucuz yırttım.
Korktum.Kendime zarar vermek kafamın içinde mantıklı geliyordu. Aynı travmayı yaşarsam sigarayı bir daha balkonda içmeyeceğim. Kulağıma küpe olsun. Hapsedilmiş hissettim, hiç o kadar sorgulamamıştım. Neredeydim, nereden geldim, nasıl geldim, ne yapıyorum, ne yapacağım? Bir kaç kişiyle konuşayım rahatlarım belki dedim. Kimseyi bulamadım. Bilmiyorum belki ben göremedim.

Yazmazsam hepten delireceğim diye kurmuştum eve koşar adım yürürken kafamda.
Denedim. Tesiri yok!

Aynı oda, aynı yatak, aynı yere bakıyorum. Aynı yerde düşünüyorum. Ulan perdenin simetrisi bile aynı. Dolabın kapısı yine yarım açık, aynı şapka aynı yerden sırıtıyor gözüme. Beş litrelik su biraz eksilmiş. Sahiden başka fark yok mu diye bakınıyorum. Yok!

İki gecenin sonunda tam da olmasa geldim kendime. Yazabiliyorum, düşünebiliyorum.
Her zaman olduğu gibi haritadaki yerimi kabullenebiliyorum. Dışarı da puslu bir hava ve yağmur çiselemesinden ötürü mü mutluyum bilmiyorum ama saatlerce seyretmeden bile anlayabilirim rüzgarın nereden estiğini, güneşin kaç dakika sonra batacağını, belediyenin çöpü ne zaman boşaltacağını.Dışarıdaki iftar telaşını, serserilerin ne zaman toplantıya başlayacaklarını, Ermiş değilim, sakin olun! Tahmin edebiliyorum sadece. Bak! Rüzgar anlık yön değiştirdi az önce mesela.

Kendimi biraz daha tanıdım.
Ayıkken de yazabiliyormuşum

Okunduğunda delirmiş lan bu derler mi acaba?