Deli desen, deli değil,
Akıllı desen, hiç değil.
Görünür aklı başında, insan,
Anlamaz, kendinden başka lisan.
Mırıl, mırıl mırıldanır durur,
Bazen akıllı, bazen de kudurur.
Sağı, solu hiç belli olmaz,
Her saça, bir tarak uydurur.
Elinde çamuru, sıvar her yere,
Yaralara kurt düşürür, bir kere.
Yapışır sırtına, sanki kene,
İnanmazsan dokun sende.
Herkesi kendi gibi sanır,
Kendi yalanlarına kendi inanır.
Senaryo yazar kusursuz oynar,
Filmlerinde Oscar bile alır.
Yalanları anlatır safları inandırır
Çıkarına dokunanı yakar yandırır
Emekli etmiş şeytanı dürüstlere saldırır
Kendini şeytanın atası sanır.
Korkar insanlar onun şerrinden
Çamuru boldur düşmez elinden
Bıktık iftirasından dilinden
Uzaklaştırıyor herkesi yerinden.
Allah’ım sen koru bizi böylelerinden.
Kayıt Tarihi : 21.1.2016 09:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)