Deli Memnun Dünyasından Şiiri - Adem Ulutaş

Akıllıda telaş niye,
Deli memnun dünyasından.
Mecnun çöle düştüm diye,
Vazgeçer mi Leyla’sından.

Nebatatın ve hayvanın,
Rızkı Hak’tandır her canın,
Temiz sandığım insanın,
Mikrop çıktı mayasından.

Her bir telden çalan kulun,
Sözü zehir yılan kulun,
İkiyüzlü olan kulun,
Hak korusun riyasından.

Yalancının işi yemin,
Her kişiye verme zemin,
Değil isen eğer emin,
Edebinden hayâsından.

Canı dişe takıyorsa,
Yürümekten bıkıyorsa,
Ayakkabı sıkıyorsa,
Dar dikilen sayasından.

Cevher taşı oya oya,
Arasına korlar foya,
Elması sokarsan suya,
Ayrılırmış foyasından.

Sorulur alıp sattığı,
Dünya hırsına battığı,
Yeter Adem’in yattığı,
Uyandırın rüyasından.